موتر از مویت  شدم در حسرت گیسوی تو

                                                      سوی  چشمم گم  شد وپیدا نکردم  سوی تو

               آنکسی که گم شود    در کوچه های  آرزو

                                                               پی برد   بر حالتِ  گمگشتگان  کــوی  تو 

                 بی قرارم   در  هوای  آن   قرارِ    اولین

                                                            آنچنان که  بُرده  دل از من هوای  بوی  تو

                 چرخ گردون گر نگردد بر مراد ما  چه غم

                                                             مهر و من گردیم خود بر دور ماه  روی تو

                  عاشق گم کرده دل  را  ناامیـدی  نارواست

                                                            با  وجـــــــــودِ  آزموده  قامتِ  دلجوی   تو  

                   نازنینم ! در قفس  بر  شوق  پروازم  مخند

                                                            دلخـوشم  بر آن  دو بال  نازک  ابروی   تو

                    مبتلایم کن از این هم بیشترای عشق، چون

                                                            درد تو درمان نگردد جز که با  داروی  تو

                   فال نیکو می زند چون حال نیکو را  رقم

                                                                دائما  فالی  زنم  بر  صورت  نیکوی   تو

                    بهرام باعزت