غزل

              بیا  که  آیه ی   جان   را   تلاوتی  بکنیم

به   جان   شنیدن   و گفتن حلاوتی بکنیم

               در این زمانه ی بی جان بیا که جانان را

به   این بهانه که  جانست  دعوتی  بکنیم

               به باغ عشق و به باران قطره های نظر

بیا  شکوفه  طلب از  طراوتی    بکنیم   

               اگر  که   فاصله افتاده  بین  دل  با ما

در  این میانه   بیا   تا   قضاوتی  بکنیم

                هوار   کردن  دل   را  و دل سپردن را

هوای   تازه به  جان ِ  سخاوتی    بکنیم

                اگر چه رفته به  سر دوره ی جوانمردی

شده   به خاطر   دل  هم   مروتی بکنیم

                به غیر صلح و صفا و خوشی نمی بینی

اگر نظر   به   جهان  بی عداوتی  بکنیم

                   بهرام باعزت