غزل

                  به پیش  پای   خیالت   چراغ می گیرم

تو را ز سایه ی تو من سراغ می گیرم

                  سراغ پرپری ام را به دست خاطره ها

همیشه بهمن و دی من ز باغ می گیرم

                  ز بلبلان  خبری   بد   شنیده   می داند

چرا خبر  ز مریدان  زاغ    می گیرم

                   حضور لاله  در این  عامیانه موسم  را

نشانه ی دل  خاصان  و داغ  می گیرم

                  در این  مسامحه ی قار قار  و ارزشها

گمان مکن  پیِ  درسِ  کلاغ  می گیرم

                   نبود پیرهنت   جز بهانه   ای  یوسف !

که بوی خوب تومن از دماغ می گیرم

                        بهرام باعزت