غزل

              قسم خورده ام تا به روزی که   آیی کنار  دل من

غزل ها  سرایم   برای   تو ای   خوشگل    من!

               سیاووشم       و   راهِ     سوگندِ    آتش    گرفتم

نه  سودابه   که   ذاتِ    پروانگی   مشکل   من

                به  دیگ محبت  هر آن کس که   جوشیده    بینی

نبینی در آن دیگ و در او   به جز  قل قل ِ  من

                 ز   درس   ازل   تا   به   دانشگهِ   روز  محشر

همه     عاشقانند   شاگردِ    یک     محفل     من

                 اگر    ایمن   از   جاده ی  عشق ،مجنون گذشته

میسّر    نبود   آن    به   جز  لیلی ِ  محمل ِ  من

                  منم    کاشته   تخم   مستی   به   خاک    پرستش

که نابِ    پرستش   به   جام   من  و حاصل من

                 بهرام باعزت