راستی!

من تو را کجا دیده ام؟

این همان سوال اساطیری  ست

که از ازل تا ابد

 در کوچه پسکوچه های باوری تاریک

همیشه با جواب او

 قرار دیگری داشته ام

این پیاله ی لب پَر

از ازل تا ابد

سیه مستان ِ چشمان ِ تو را

با لفظ ِ شرابی سالخورده

همیشه

جرعه جرعه

در کام باورم ریخته

و من از این جام

مثل دل مواج مزرع گندم

همیشه مستِ نسیمی از هوایت شده ام

و یادم رفته

که من از جواب این سوال

انتظار دیگری داشته ام

بهرام باعزت