یارب این شب چه شبی هست که در بر دارم
شـــــــب قدر است اگر پا به قدَر بر دارم
هر رگ و مویم از این واقعه محرم شده است
به نظـــــــــر بازیِ پنهـــــان که مکرر دارم
دلم انگار کـــــــــــــــه آئینه ی راز آلود است
باید این آینـــــه تا صبـــــــــح مصوّر دارم
خونِ دل خورده طمع کی کند ازسفره ی غیر
خون و خــــــوانِِ دل از این جمله میسّر دارم
گـــوشه گیران چه میِ ِ ذکر به ساغر کردند
کــه من این مستی از آن ساقی و ساغر دارم
حُســـــنِ تدبیر دل و روشنـــیِ جان سر باد
جانِ روشن دلِ خوش زین دوعمل سر دارم
سالهــا پـــــــرده نشینی دلِ من کرده کدر
امشب این پرده کشم یا کـــــــه مکدر دارم
دل صیادِ مــــــــن از سنگ که دامم نگشاد
دامـــن و چشمی از این تنگدلی تر دارم
بهرام باعزت